Elke vluchteling doet ertoe

De wereld staat op zijn kop door de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Terecht. We leven in de 21ste eeuw, en wie van ons had gedacht dat we nog een oorlog zouden meemaken? Niemand, volgens mij.

Om Oekraïne, en vooral de vluchtelingen vanuit Oekraïne, een hart onder de riem te steken organiseerden de grootste Vlaamse radio- en tv-zenders een solidariteitsactie op 17 maart 2022, Oekraïne 12-12. Een actie om geld in te zamelen voor de Oekraïners. Mooi gebaar. Maar ik stel me toch vragen bij de oprechtheid van de mens, en specifieker de Belg.

België heeft al veel vluchtelingen weten op te vangen, maar nog nooit is het op zo’n warme manier gebeurd zoals nu. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel mooi om te zien dat mensen bereid zijn Oekraïners te helpen en hun een tijdelijk onderdak bieden. Waar ik echter niet doorheen kan kijken is de selectiviteit die gaande is.

"We vangen ze tenminste op,” kan je wel zeggen, maar België heeft geen andere keus. Het heeft het Verdrag van Genève - ook wel Vluchtelingenverdrag - ondertekend samen met veel andere Europese landen. Ons land is dus verplicht vluchtelingen op te vangen en te beschermen.

Premier Alexander De Croo noemde de oorlog tussen Oekraïne en Rusland het donkerste moment in Europa sinds WOII. Hoe zit het dan met de inval van Servië in Kosovo, de inval in Irak, de oorlog in Afghanistan, het Libië/Syrië en Jemen-conflict …?
 

Sommige van die conflicten vinden nog altijd plaats, en er wordt niet eens meer naar gekeken. Waarom is dat? Waarom worden Oekraïners zo warm opgevangen, en andere vluchtelingen niet?